Kolejna po „Jak Bóg da” niezwykła włoska komedia w Dobrym Miejscu! Mam przyjaciół w Niebie to film szalenie zabawny, pełny humoru sytuacyjnego, a równocześnie ciepły, obok szczerego śmiechu wywołuje wzruszenie i dobre emocje.
27 października 2018 r.
Godz.: 18:00.
Miejsce: Aula im. bł. ks. J. Popiełuszki,
Dobre Miejsce, ul. Dewajtis 3 wej. B
Bilety - w cenie 15 zł dostępne, kasa będzie otwarta godzinę przed pokazem, od 17:00 w sklepie "Chrześcijańskie Granie". | www.chrzescijanskiegranie.pl
Wstęp i dyskusję po filmie poprowadzi dziennikarz radiowy Paweł Kęska
Felice Castriota, lubiący luksusowe życie księgowy, popada w poważne kłopoty. Przyłapany przez władze na oszustwach świadczonych mafii dostaje wybór: więzienie lub zeznawanie jako świadek koronny. Castriota przyjmuje propozycję sądu i dlatego trafia do „bezpiecznej kryjówki”: kościelnego szpitala dla osób niepełnosprawnych umysłowo i fizycznie. Przyzwyczajony do wygody, musi podjąć opiekę nad pacjentami i zrozumieć ich dziwne zachowania. Widzowie z uśmiechem towarzyszą zmaganiom Felice z nowym wyzwaniem. Z sympatią zaś, gdy stopniowo przełamuje niechęć, strach, zaprzyjaźnia się z podopiecznym Antonio i... postanawia zorganizować spektakl teatralny, w którym wystąpią pacjenci ośrodka. Gdy wydaje się, że wszystko idzie dobrze, przeszłość powraca...
„Mam przyjaciół w niebie” to więcej niż komedia. To opowieść o przemianie człowieka, która możliwa jest dzięki przyjaźni, współczuciu, miłości, ale także... stracie.
Opis filmu:
Felice Castriota (Fabrizio Ferracane, „Malena”), lubiący luksusowe życie księgowy, popada w poważne kłopoty. Chęć szybkiego wzbogacenia się i lekkomyślność skłoniły go do współpracy z mafiosem U'Pacciu (Christian Iansante). Felice, pomagając prać brudne pieniądze, zostaje złapany na gorącym uczynku. Władze dają mu wybór: więzienie lub zeznawanie jako świadek koronny przeciwko gangsterowi. Castriota przyjmuje propozycję sądu i trafia do „bezpiecznej kryjówki” – kościelnego szpitala dla osób niepełnosprawnych umysłowo i fizycznie. Felice, przyzwyczajony do luksusu i wygody, zderza się z zupełnie inną rzeczywistością. Dotąd pewny siebie mężczyzna musi podjąć opiekę nad pacjentami: począwszy od zmieniania pieluch aż po próbę zrozumienia ich dziwnych zachowań.
Przełomem w jego przemianie okazuje się przyjaźń z Antonio (Antonio Folletto, „Gomorra”), chłopakiem o złotym sercu, ale także z ciężkim upośledzeniem fizycznym. Antonio otwiera Felice na jedną z wartości najważniejszych dla wszystkich ludzi bez względu na ich (niepełno)sprawność: obecność drugiego człowieka. Castriota postanawia przygotować spektakl teatralny, w którym wystąpią pacjenci ośrodka. Próbom przygląda się piękna psycholog Julia (Valentina Cervi, „Jane Eyre”, „Portret damy”), która stopniowo zaczyna przełamywać swoją niechęć do Felice.
Bohater po raz pierwszy czuje się częścią nowej, wielkiej rodziny i jest gotowy na to, by w końcu stać się tym, kim nigdy nie był: człowiekiem. Wydaje się, że wszystko idzie dobrze, ale przeszłość powraca... Felice jeszcze raz musi się zmierzyć z U'Pacciu...
Mam przyjaciół w niebie to więcej niż komedia. To opowieść o przemianie człowieka, która możliwa jest dzięki przyjaźni, współczuciu, miłości, ale także stracie. Bohaterami filmu, obok profesjonalnych aktorów, są osoby niepełnosprawne, pensjonariusze Ośrodka Don Guanella w Rzymie. Reżyser Fabrizio Maria Cortese w oryginalny sposób łączy kino z realnym światem niepełnosprawności. Jedno jest pewne: w świecie tym rządzi prawo serca.
Nagrody i wyróżnienia:
Projekcja specjalna filmu Mam przyjaciół w niebie odbyła się w kinie im. kard. Deskura w Watykańskiej Bibliotece Filmowej. Do publiczności biorącej udział w pokazie dołączył papież Franciszek.
Film został obsypany nagrodami:
Nagroda DOMENICO MECCOLI za debiut dla reżysera Fabrizio Maria Cortese.
Nagroda Cubo Festival za scenariusz oryginalny dla reżysera Fabrizio Maria Cortese, dla niepełnosprawnych aktorów, którzy pokazali, że talent nie ma granic, oraz dla aktora Antonio Folletto za jego mistrzowską interpretację.
Social Award – International Festival Italian Movie Award – Neapol – Włochy – 2017.
Nagroda specjalna dla reżysera Fabrizio Maria Cortese – Bolsena – Włochy – 2017.
Cinematographic Culture Award City Of Polistena – Polistena – Włochy – 2017.
„Domenico Meccoli” Award Best Film First Work – Cinecittà – Rzym – Włochy – 2017.
National Award „IL Giullare” – Perugia – Włochy – 2017.
International Award „CAPITOLINO D'oro” – Rzym – Włochy – 2017.
Mam nadzieję, że ten film pokaże widzom bardziej pozytywne podejście do życia i pracy wykonywanej z pasją, skromnością i profesjonalizmem. Opowiadam historię przemiany człowieka, która wiedzie poprzez współczucie, przyjaźń, miłość i stratę. Kiedy Don Guanella Center zamieniło się w plan zdjęciowy, miałem wrażenie, że znalazłem się w studio. Cała ekipa filmowa i mieszkańcy centrum byli tak emocjonalnie zaangażowani, że nawet po skończonych zdjęciach członkowie filmowej ekipy wracali, by odwiedzić swoich nowych przyjaciół. To było dla mnie bardzo ważne doświadczenie, ponieważ przygotowując się do filmu, spędziłem dwa lata z rezydentami Don Guanella Center, uczestnicząc w ich warsztatach, zdobywając niezwykłą umiejętność słuchania i otwierając się coraz bardziej na nowy sposób postrzegania drugiego człowieka. Było to również niesamowite doświadczenie zarówno dla profesjonalnych aktorów, jak i ośmiu niepełnosprawnych kobiet i mężczyzn, którzy czuli się w pełni zespoleni ze swoimi filmowymi postaciami. Mam ogromną nadzieję, że ten sposób pracy będzie zwiastunem nowego podejścia do tworzenia filmów, gdzie nie tylko wykorzystuje się nowe pomysły w kinie, lecz także nowe twarze za i przed kamerą.
Fabrizio Maria Cortese