Na styczniowym Forum Filmów Nie-Zwyczajnych zagramy komediodramat Sergio i Siergiej. Spotkanie filmowe tradycyjnie poprowadzi o. dr Marek Kotyński CSsR, filmoznawca, teolog duchowości jak również wykładowca PWTW.
20 stycznia 2019 r.
Godz.: 18.00.
Miejsce: Aula im. bł. ks. J. Popiełuszki, ul. Dewajtis 3.
Bilety - w cenie 15 zł dostępne on-line na stronie sklepu "Chrześcijańskie Granie". Stacjonarnie w dniu wydarzenia | www.chrzescijanskiegranie.pl
OPIS FILMU
Autentyczna historia rosyjskiego kosmonauty uwięzionego w kosmosie.
Rok 1991. Sergio, profesor filozofii marksistowskiej, próbuje związać koniec z końcem, gdy w wyniku rozpadu ZSRR Kubę dosięga wielki kryzys ekonomiczny. W tym samym czasie, Siergiej, ostatni sowiecki kosmonauta zostaje zapomniany i uwięziony na popsutej stacji orbitalnej Mir. Przypadkowo, Rosjanin nawiązuje radiowy kontakt z Sergio. Kubański profesor, będący tudzież jedyną nadzieją na ratunek Siergieja, postanawia nagłośnić sprawę i kontaktuje się ze znanym amerykańskim dziennikarzem, którego z kolei śledzi CIA.
GŁOSY PRASY
Szlachetna satyra z dużą dawką optymizmu.
Jonathan Holland Hollywood Reporter
Reżyser łączy bajkę, fantazję, sarkazm i kosmos, aby podkreślić potrzebę wiary w ludzkie relacje. Pokazuje, że jeżeli chce się iść naprzód, najpierw należy przezwyciężyć przeszłość.
Irene Crespo Cinemania
Filmowa uczta, która oczaruje widzów.
Alex Heeney Seventh Row
Tytuł oryginalny: Sergio and Sergei
Reżyseria: Ernesto Daranas Serrano
Występują:
Tomás Cao |
Sergio |
Héctor Noas |
Siergiej |
Ailín de la Caridad Rodriguez |
Marianna |
Ron Perlman |
Peter |
Yuliet Cruz |
Lía |
Mario Guerra |
Ramiro |
Ana Gloria Buduén |
Caridad |
Scenariusz: Ernesto Daranas, Marta Daranas
Zdjęcia: Alejandro Menedez
Scenografia: Laia Colet, Maykel Martínez
Kostiumy: Yanelys Pérez, Anna Güell
Montaż: Jorge Miguel Quevedo
Muzyka: Tom Linden, Micka Luna
Charakteryzacja i fryzury: Meilyn Ng, Natàlia Albert
Producenci: Jaume Roures, Joel Ortega, Ramón Samada
NAGRODY I FESTIWALE
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Toronto
Oficjalna Selekcja
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Gibarze
Nagroda Publiczności
Malaga Film Festival
Najlepszy Film – nagroda Jury Młodzieżowego
Havana Film Festival
Najlepszy Scenariusz
International Film Festival of Panama
Najlepszy Film (Ameryka Środkowa i Karaiby)
Festiwal Filmowy w Miami
Nominacja w kategorii Najlepszy Film
REŻYSER
Ernesto Daranas Serrano
Ernesto Daranas urodził się 7 grudnia 1961 roku w Hawanie. Jest reżyserem i scenarzystą. Na początku kariery pracował w radiu, pisał także artykuły, opowiadania oraz sztuki teatralne. Później zaczął swoją przygodę z telewizją, gdzie reżyserował i pisał scenariusze do programów i oper mydlanych. W 2004 roku stworzył krótkometrażowy dokument o kobziarzach Los últimos gaiteros de La Habana, za który otrzymał między innymi Międzynarodową Nagrodę Dziennikarską Króla Hiszpanii. W tym samym roku Daranas wyreżyserował również świetnie przyjęty, pełnometrażowy film La Vida en Rosa. Dramat Los Dioses Rotos był w 2008 roku kubańskim kandydatem do Oscara. Najbardziej znanym filmem Daranasa jest Ocena z zachowania z 2014 roku. Film zdobył ponad pięćdziesiąt nagród na festiwalach na całym świecie.
Filmografia:
2017 Sergio i Siergiej
2015 La Emboscada
2014 Ocena z zachowania (Conducta)
2008 Los Dioses Rotos
2004 ¿La vida en rosa?
2004 Los últimos gaiteros de La Habana
EKSPIKACJA REŻYSERSKA
Rok 1992. Blok wschodni upadł, a na Kubę przyszedł wielki kryzys, który kompletnie zmienił nasze życia. Pomimo, że akcja filmu dzieje się w tak dramatycznych czasach, Sergio i Siergiej to satyra z nutą nostalgii, najpewniej dlatego, że dla mnie były to bardzo szczęśliwe czasy. Wtedy urodziły się moje dzieci. Pieniądze, które zarabiałem pisząc do radia ponad 100 scenariuszy sztuk teatralnych miesięcznie, ledwo starczały, żeby utrzymać moją powiększającą się rodzinę. Aby jakoś przeżyć, ustawiłem w moim mieszkaniu potajemną destylarnię.
Dlatego też, Sergio jest osobą, którą bardzo dobrze znam. To ktoś, kto nagle musi zmierzyć się z faktem, że jego doktorat z marksizmu (zdobyty w Moskwie) nie pomoże mu utrzymać rodziny. Sergio robi to samo, z czym ja musiałem się zmierzyć w czasach niedostatku. Chcę pokazać tę historię dokładnie tak, jak ją pamiętam, pokazując ryzykowne i szalone sposoby na jakie próbowaliśmy przeżyć najtrudniejszy okres w naszej historii.
Siergieja spotkałem po raz pierwszy na billboardzie reklamowym kubańskiej telewizji. Przedstawiony został jako ostatni bohater umierającego Związku Radzieckiego. Człowiek, który opuścił inny kraj, a do innego powrócił. Dopiero po latach odkryłem prawdziwe motywy jakie stały za jego przedłużającym się pobytem w przestrzeni kosmicznej. Siergiej podobnie jak Sergio został oszukany przez historię i uznałem, że warto połączyć ich losy.
Sergio patrząc w niebo, wie, ze gdzieś wysoko przemieszcza się Mir z jego przyjacielem na pokładzie. Jak może pomóc z ziemi stacji orbitalnej, której nawet nie widzi? Z drugiej strony Siergiej widzi przez okno statku planetę na którą bardzo chce powrócić, nie jako kosmonauta, który pobił rekord przebywania w przestrzeni kosmicznej, ale jako zwykły człowiek, który chce zobaczyć żonę i dzieci.
Sergio i Siergiej to komedia absurdu, pokazująca nieprawdopodobne zdarzenia, które połączyły losy dwóch mężczyzn. W czasach, gdy w kinach dominują filmy
z hiperrealistycznymi efektami specjalnymi, warto spróbować pokazać coś innego. Kosmos który mnie interesuje jest bardziej ludzki niż komputerowy. Mir nie był olśniewającym statkiem, podobnie nasze życia - naznaczone przez nietolerancję, dogmaty i biedę.
Jak to możliwe, że wciąż odkrywam tyle piękna wokół siebie? Dlaczego nie tracę nadziei, że uda nam się na nowo odkryć, kim naprawdę jesteśmy jako ludzie i naród? Na te pytania chciałem znaleźć odpowiedzi w tym filmie.
OBSADA
RON PERLMAN jako Peter
Ron Perlman urodził się 13 kwietnia 1950 roku w Nowym Jorku. Od ponad czterech dekad skutecznie łączy karierę
w filmie, telewizji i teatrze. W tym ostatnim występował głównie na początku kariery. Zagłębił dzieła Becketta, Pintera, Czechowa, Ibsena czy Szekspira. Na wielkim ekranie po raz pierwszy pojawił się w Walce o ogień (1981) Jean-Jacques Annauda. Z reżyserem spotkał się później na planie Imienia róży (1986) oraz wojennego dramatu Wróg
u bram (2001). W 1989 roku Perlman otrzymał Złotego Globa za najlepszą rolę męską w serialu Piękna i Bestia, gdzie partnerowała mu Linda Hamilton. W latach dziewięćdziesiątych rozpoczęła się długoletnia współpraca aktora z Guillermo Del Toro. Ich pierwszy wspólny film Cronos (1993) zdobył Nagrodę Krytyków na festiwalu w Cannes. Kolejny tytuł Blade II okazał się wielkim komercyjnym sukcesem, który pozwolił na stworzenie serii Hellboy. Del Toro i Perlman pracują razem do dzisiaj. Widzom telewizyjnym aktor jest znany głównie
z serialu sensacyjnego Synowie Anarchii w którym przez sześć lat wcielał się w postać Clarence „Clay’a” Morrowa. W 2014 aktor założył studio produkcyjne Wing and A Prayer Pictures zajmujące się tworzeniem niezależnych, artystycznych filmów. Firma była jednym z koproducentów filmu Sergio i Siergiej.
Wybrana filmografia:
2017 Sergio i Siergiej reż. Ernesto Daranas
2016 Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć (Fantastic Beasts and Where To Find Them) reż. David Yeates
2014 13 grzechów (13 Sins) reż. Daniel Stamm
2011 Drive reż. Nicolas Winding Refn
2011 Polowanie na Czarownice reż. Nicolas Winding Refn
2008 Hellboy: Złota Armia (Hellboy II: The Golden Army) reż. Guillermo del Toro
2004 Hellboy reż. Guillermo del Toro
2001 Wróg u bram (Enemy at the Gates) reż. Jean-Jacques Annaud
1997 Obcy: Przebudzenie (Alien: Resurrection) reż. Jean-Pierre Jeunet
WYWIAD Z RONEM PERLMANEM
Jak trafiłeś do obsady filmu Sergio i Siergiej?
Realizowałem na Kubie projekt razem z moim przyjacielem, operatorem Gabrielem Beristainem. Poznałem wtedy producentkę Adrianę Moyę, która przy okazji innego filmu wspomniała mi o tym, że rozwijają pomysł filmu o rosyjskim kosmonaucie, kubańskim profesorze filozofii oraz amerykańskim dziennikarzu i łączących całą trójkę wydarzeniach. Zafascynowała mnie ta historia, która sama w sobie jest bardzo podnosząca na duchu. Troje bohaterów, pochodzących z zupełnie różnych środowisk, nieprzyjaznych ideologicznie systemów, postanawia działać ponad podziałami, dla dobra ludzkości.
Co możesz opowiedzieć o swojej postaci i jego relacji z Sergio?
Peter okazuje się postacią, która miała bardzo osobistą styczność z totalitaryzmem. Jego rodzina pochodzi z Polski i wiele wycierpiała przez Stalina. Z tego powodu, Peter bardzo interesuje się tym jak wygląda życie w społeczeństwie, gdzie wolność jest ograniczona.
Peter znał ojca Sergio, miał z nim kontakt przez wiele lat. Trafili na siebie przypadkiem, bo obaj byli wielbicielami alfabetu Morse’a. Tak zaczęła się ich przyjaźń na odległość. Nigdy się nie spotkali, nie usłyszeli nawet swoich głosów, ponieważ mikrofony weszły dopiero później. Peter rozmawia z Sergio, tak jak z jego ojcem – mówią o polityce, rodzinie
i wszystkim innym. W pewnym momencie, Sergio nawiązuje kontakt z sowieckim kosmonautą uwięzionym w przestrzeni kosmicznej. Próbuje więc namówić Petera do pomocy.
Jesteś prawdopodobnie pierwszym amerykańskim aktorem w obsadzie kubańskiego filmu. Jak wspominasz to doświadczenie?
Uwielbiam niezależne kino, mogę je nazwać moją religią. Staram się też cały czas widzieć, co jeszcze możemy zrobić w kwestii relacji między Kubą a USA. Wiele spraw jest zawiłych, trudnych i należy się z nimi rozliczyć. Zrobiliśmy to. Ściągnęli mnie tam i był to jeden z najlepszych tygodni w moim życiu. Jestem zafascynowany ich kulturą, radością
z życia, kubańskim duchem, tym wszystkim, co można odczuć we wszystkich rzeczach, które kocham: muzyce, jedzeniu, nastawieniu do innych ludzi. Czuć tam wielkie pokłady szacunku i radości z życia.
Jak układała się twoja współpraca z reżyserem?
Świetnie. Widziałem jego wcześniejsze filmy, bardzo proste, wręcz minimalistyczne. Dzięki tej surowości są niesamowicie piękne. Przez cały tydzień miałem szansę podglądać jego warsztat. Nigdy wcześniej nie miałem możliwości zobaczyć jak pracują kubańscy filmowcy, a tym bardziej nigdy nie widziałem kogoś, kto pracuje jak Ernesto, abstrahując od jego pochodzenia. To był mój sekret. Ernesto myślał, że to on jest w roli obserwatora i uda mu się mnie podejrzeć, ale tak naprawdę to ja go obserwowałem, aby dowiedzieć się skąd się bierze jego geniusz. Zawsze, gdy rozmawialiśmy na temat danej sceny do zagrania, Ernesto dodawał coś ekstra, a ja za każdym razem myślałem „Tak, to sprawi, że będzie
o niebo lepiej. Szkoda, że sam na to nie wpadłem”. Wspaniale nam się pracowało. Dostałem dużo swobody w kreowaniu mojej postaci.
TOMÁS CAO jako Sergio
Tomás Cao urodził się w 1978 roku na Kubie. Zadebiutował w 2005 roku w obsypanym nagrodami filmie Habana Blues Benito Zambrano. Aktor pojawił się także w kilku filmach krótkometrażowych i widowiskach muzycznych. W 2009 roku otrzymał kubańską nagrodę dla najlepszego aktora za rolę
w teatrze telewizji Los aretes que le faltan a la Luna. W 2014 roku wystąpił w Ocenie z zachowania Ernesto Daranasa. Za rolę w dramacie La emboscada (2015) otrzymał nominację do Platino Awards - nagrody kina iberoamerykańskiego.
Wybrana filmografia:
2017 Sergio i Siergiej reż. Ernesto Daranas
2015 Viva reż. Paddy Breathnach
2015 La emboscada reż. Alejandro Gil
2014 Ocena z zachowania (Conducta) reż. Ernesto Daranas
2008 Róg obfitości (El cuerno de la abundancia) reż. Juan Carlos Tabío
WYWIAD Z TOMÁSEM CAO
Kim jest Sergio?
Sergio jest mężczyzną, który zbliża się średniego wieku, studiował filozofię marksistowską w Związku Radzieckim. Mieszka z córką i matką w Hawanie. Gdy niespodziewanie rozpada się Związek Radziecki, wraz z nim rozpada się świat Sergia. Bohater musi poukładać sobie życie na nowo. Podobnie jak wielu Kubańczyków w tamtym czasie.
Jak wyglądały twoje przygotowania do roli?
Przygotowania były dosyć skomplikowane. Lata dziewięćdziesiąte były czasem kryzysu, więc musiałem stracić na wadze. Musiałem nauczyć się języka rosyjskiego. Dużo czasu poświęciłem także na dowiedzenie się jak najwięcej o tamtym czasie. Natrafiłem na wiele nieznanych mi dotąd informacji, które pozwoliły mi zrozumieć jacy byliśmy i jak myśleliśmy na początku lat dziewięćdziesiątych.
Czy Tomás Cao i Sergio są podobni?
Za każdą interpretacją roli kryje się cząstka osobowości aktora. Najważniejszą rzeczą dla mnie jest zachowanie odwagi i determinacji w trudnych sytuacjach, szczególnie dotyczących twoich poglądów. W przypadku Sergio poza polityką i ideologią, z którą się utożsamia, zagrożona jest jego godność w postaci zapewnienia rodzinie bytu w czasie kryzysu. Jego córka ma 6 lat, matka nie może już pracować, więc to on musi je utrzymać. Żyją bardzo skromnie. Rozumiem i utożsamiam się z tym, jak pewnie każdy Kubańczyk. Na tych fundamentach zbudowałem moją postać. Wiele rzeczy zrobiłbym inaczej niż Sergio, ale identyfikuję się z wyborami jakich dokonuje w czasie trwania filmu. Szanuję sposób w jaki myśli i to jak się zachowuje.
Opowiedz o przyjaźni Sergio i Siergieja
Siergiej jest sowieckim kosmonautą, który w trakcie rozpadu ZSRR znajduje się na stacji Mir w przestrzeni kosmicznej. W jego kraju tyle się dzieje, że nikt nie ma czasu ściągnąć go na Ziemię. Przez przypadek nawiązuje kontakt z Sergio i obaj od razu zaczynają się dogadywać, bo wiele ich łączy. Siergiej jest sam w kosmosie, a mój bohater doświadcza podobnej samotności. Przez mikrofon i słuchawki rozmawiamy o wszystkim co się u nas dzieje, próbujemy znaleźć rozwiązanie naszych problemów. Rozmawiamy o naszych rodzinach i marzeniach.
Jakie są twoje relacje z córką?
Córka jest dla mnie całym światem. Ailin, dziewczynka, grała Mariannę była niczym promień słońca na planie. Wspaniale się z nią pracowało.
Jak ci się pracowało z reżyserem?
Ernesto Daranas jest bardzo dokładny i to zmusza aktorów do ciągłego skupienia. Nazywam go mnichem, ponieważ zwraca uwagę na każdy szczegół, nic mu nie umyka. To było bardzo ważne doświadczenie dla mnie.
HÉCTOR NOAS jako Siergiej
Héctor Noas urodził się 8 maja 1960 roku na Kubie. Jest jednym z najpopularniejszych i najbardziej uznanych kubańskich aktorów. Zagrał w ponad stu produkcjach
w kraju i zagranicą. Aktor pojawia się także w telewizji
i teatrze. Jest kilkukrotnym zdobywcą kubańskiej nagrody Caricato Award dla najlepszego aktora, m.in. za rolę w filmie Ernesto Daranasa Los Dioses Rotos.
Wybrana filmografia:
2017 Sergio i Siergiej reż. Ernesto Daranas
2014 Ocena z zachowania (Conducta) reż. Ernesto Daranas
2012 Verde Verde reż. Enrique Pineda Barnet
2008 Los Dioses Rotos reż. Ernesto Daranas
WYWIAD Z HÉCTOREM NOASEM
Opowiedz kim jest Siergiej Asimow
Siergiej jest kosmonautą, członkiem załogi stacji orbitalnej Mir w latach 1991-1992, kiedy to rozpadł się Związek Radziecki. Jest profesjonalistą, który kocha swoja pracę. Nagle zostaje oddzielony od statku i nie wie, czy kiedykolwiek wróci na Ziemię i zobaczy swoich bliskich. Kosmonauci są także żołnierzami, przechodzą wojskowy trening. Jego konflikt polega na tym, że próbuje wykonać powierzoną mu misję, ale żeby przeżyć musi podejmować decyzje wbrew rozkazom przełożonych. Przyjaźń z Sergio jest kluczowa dla jego postępowania.
Co pomyślałeś o postaci gdy czytałeś scenariusz?
Wiedziałem, że będzie to jedno z największych wyzwań w mojej karierze. Siergiej jest Rosjaninem, wiec mówi w języku którego nie opanowałem, dodatkowo, przebywa w środowisku bez grawitacji. Wiedziałem, że będę musiał dużo trenować, żeby wytrzymać pracę na linach. Długo zastanawiałem się, czy przyjąć rolę. Pewnego wieczora położyłem się spać z myślą: „Jutro zadzwonię do Daranasa i powiem mu, że nie jestem pewien czy podołam”. Obudziłem się w środku nocy z koszmaru i powiedziałem do siebie: „O czym ty myślałeś? Jeżeli ci zaufał i dał możliwość zagrania, jakim cudem nie wierzysz w siebie?”. Rano wstałem z zupełnie inną energią. Przez całą karierę poszukiwałem wyzwań i oto przede mną stało jedno z największych wyzwań w karierze.
Z jakimi wyzwaniami musiałeś się zmierzyć?
Musiałem odizolować się od świata i rodziny, żeby poczuć konkretne emocje i samotność, która jest kluczowa dla tej postaci. Siergiej to mężczyzna, który nie może się komunikować tak jakby tego chciał i który nie może być tam, gdzie chce. Druga sprawą była bariera językowa. Rosyjskiego uczyłem się jakieś 30 lat wcześniej, ale był to język narzucony odgórnie i szybko wszystkiego zapomniałem. Razem z Tomásem Cao chodziliśmy na lekcję do wspaniałych lektorów, z którymi uczyliśmy się praktycznie od podstaw. Trzecią kwestią była perspektywa wiszenia na linach podczas zdjęć. Gdy usłyszałem o tym od reżysera, trochę się przestraszyłem bo od zawsze cierpiałem na lumbago. Wiedziałem, że przede mną ciężkie treningi, żeby móc się przemieszczać bez bólu i dyskomfortu.
Opowiedz o przyjaźni z Sergio
Bohaterowie nawiązują kontakt przez czysty przypadek, a dzięki temu, że Sergio studiował filozofię marksizmu w Moskwie, udaje nam się szybko zaprzyjaźnić. Siergiej czuje, że trafił na osobę, przed którą może się otworzyć, ale nie sądzę, żeby mógł być pomocny
w jakiejkolwiek innej kwestii. Reżyser poprosił mnie i Tomása, żebyśmy mocno popracowali nad naszą relacją, ponieważ podczas zdjęć nie będziemy grać razem, twarzą w twarz. Na planie musiałem pamiętać o tylu rzeczach jednocześnie, że pewnego dnia powiedziałem w żartach do reżysera „Do tej części nie potrzebujesz aktora, tylko komputera”. Szczęśliwie wszystko okazało się być łatwiejsze niż myślałem i było niesamowitym doświadczeniem.