Polecamy wystawę pt. „XIX-wieczna Azja Środkowa w obiektywie Leona Barszczewskiego”. Wystawa prezentuje fotografie autorstwa Leona Barszczewskiego (1849-1910) , polskiego podróżnika, etnografa i przyrodnika, badacza Azji Środkowej, pułkownika wojsk rosyjskich. Leon Barszczewski pochodził z rodziny o wielkich tradycjach patriotycznych. Jego czterech starszych braci brało udział z powstaniu styczniowym – jeden zmarł w więzieniu a trzech zaginęło na Syberii. Osierocony we wczesnym dzieciństwie został, zgodnie z ówczesną procedurą administracji rosyjskiej, skierowany do gimnazjum wojskowego.
Podziemia kościoła Pokamedulskiego parafii pw.Bł.E.Detkensa przy ulicy Dewajtis 3 za kompleksem Dobrego Miejsca.
Po ukończeniu szkoły kadetów w Kijowie wstąpił do szkoły oficerskiej w Odessie. W szkole rozwinęła się jego pasja i zamiłowanie do geografii i przyrody. Po zakończeniu nauki pozostał w armii jako zawodowy żołnierz. W 1876 r. został skierowany do Samarkandy położonej w przyłączonym do Rosji w latach 60. XIX wieku Turkiestanie Wschodnim. Realizując misje wojskowe łączył osobiste zainteresowania przyrodnicze i etnograficzne z zadaniami, wynikającymi z jego funkcji w carskim wojsku. Podczas blisko dwudziestoletniego pobytu w Samarkandzie podejmował wyprawy wzdłuż rzeki Zerawszan, penetrował góry Zerawszańskie, Hissarskie oraz Emirat Buchary, prowadził pionierskie obserwacje lodowców w tym rejonie Azji. Opracowywał mapy, odkrywał złoża cennych bogactw naturalnych (m.in. złota, diamentów, ropy naftowej, pokłady rud żelaza, miedzi, źródła mineralne). Interesował się życiem ludności tubylczej, ich obyczajami, wierzeniami a nawet muzyką. Odkrył starożytną część Samarkandy i zapoczątkował tam badania archeologiczne. Podczas swoich wypraw wykonał blisko 3500 fotografii. Wykonane zdjęcia wywoływał samodzielnie. W 1895 r. otrzymał złoty medal na wystawie fotograficznej w Paryżu. W uznaniu zasług L. Barszczewski został w przyjęty do Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego w Petersburgu oraz Rosyjskiego Towarzystwa Aklimatyzacji Geologicznej i Botanicznej w Moskwie. W 1896 r. odmówił przejścia na prawosławie, za co został przeniesiony do Siedlec. Zmarł tragicznie w 1910 r. w Częstochowie.
Wszystkie zdjęcia prezentowane na ekspozycji pochodzą ze zbiorów Igora Strojeckiego – prawnuka Leona Barszczewskiego, który jest także autorem koncepcji wystawy.
Leon Barszczewski w „Dzienniku z wojny rosyjsko-japońskiej” napisał:
7 grudnia 1904 rok, godz. 8 m 15 rano, czas charbiński. Obóz pod m. Charbinem. Mróz 15 stopni, u mnie 7 stopni ciepła!!... Bardzo przyjemnie.(…)
Tak, starość już czuje się, koniec już bliski, a nic dobrego jeszcze nie zrobiłem. Ludzie dziękują mi, ale za co? Bo ja wiem? Robiłem co mogłem, robiłem co każdy człowiek robić powinien, a oni mi dziękują! … Nie trza żebym ja sam zeznawał, że zrobiłem coś po nauce naszego Wielkiego nauczyciela Pana Jezusa, któren swoim życiem dał nam przykład jak i co my powinniśmy robić, ale to nam grzesznym nic na siłę i nie umiemy, lub nie chcemy. Będę najszczęśliwszym z ludzi, jeśli umierając będę mógł powiedzieć przed obrazem nauczyciela: Boże łaskawy, Boże miłosierny widzisz, że zrobiłem nie wiele, ale sumiennie starając się zrobić tak, jak kazałeś robić nam, sam dając temu przykład.